بهیه نامجو، مادر نوید، وحید و حبیب افکاری از بازداشتشدگان اعتراضهای مرداد ۹۷ که یکی از آنها اکنون به دو بار اعدام و دو تن دیگر به حبس طولانیمدت محکوم شدهاند، با انتشار پیامی ویدیویی اعلام کرد: «از هر کسی صدای من را میشنود تقاضای کمک دارم برای احکام ناحق و ناعادلانهای که به پسرانم دادهاند».
مادر برادران افکاری در این ویدیو گفت که در شهریور ۹۷ ماموران لباسشخصی بدون حکم وارد خانه آنها شدند و نوید و وحید را با خود بردند، بعد از مدتی شوهر و دامادش را دستگیر کردند و سه ماه بعد از بازداشت نوید و وحید، پسر دیگرش حبیب را بازداشت کردند.
او افزود: بعدها فهمیدیم شکنجههایی به وحید وارد کردند تا علیه نوید اعتراف کند.
مادر این سه فرزند در بند رژیم افزود: «یک جلسه دادگاه ناعادلانه و دروغین برگزار کردند که بچههای من اصلا نتوانستند از خودشان دفاع کنند. این همه اتهام به آنها بستند و بدون اینکه هیچ مدرکی علیه اینها داشته باشند دادگاه برگزار کردند یک جلسه و حکم دادند.»
همزمان با انتشار این خبر، نوید و وحید افکاری با ارسال فایلهای صوتی از زندان اعلام کردند که طی دو سال بازداشت به انواع مختلف مورد شکنجههای جسمی و روانی قرار گرفتهاند.
به گزارش سامانه خبری هرانا ، حکم اعدام نوید افکاری که در اعتراضهای مرداد ۹۷ در شیراز بازداشت شده بود، در دیوان عالی کشور تایید و اعاده دادرسی او رد شده است.
بنابر این گزارش، نوید افکاری به ۲ بار اعدام، ۶ سال و ۶ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق، وحید افکاری، به ۵۴ سال و ۶ ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق و حبیب افکاری به ۲۷ سال و ۳ ماه زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدهاند.
این برادران متهم شدهاند که در جریان اعتراضات تابستان ۹۷ یک کارمند حراست آب و فاضلاب به نام حسن ترکمان را به دلیل «مشارکت او در سرکوب شهروندان معترض به قتل رساندهاند».
او ادامه داد: «من اصلا نمیتوانم حکمی که برای نوید صادر کردهاند را بر زبان بیاورم.»
بهیه نامجو در انتهای این ویدیو گفت: «از همه مردم دنیا و هر کسی صدای مرا میشوند، برای کمک در مورد حکمهای ناعادلانه و ناحقی که به فرزندانم دادند درخواست کمک دارم.»
نوید افکاری، جوان گچکار و کشتیگیری که به اعدام محکوم شده است، در پی تایید این حکم از سوی دیوان عالی کشور با ارسال فایل صوتی از زندان گفت: «قوه قضاییه و صدا و سیما اعتراف مرا به شکل تکهتکه و سانسور شده که روال کارشان است، پخش کردند. چون من بیگناهم و به همین دلیل هیچ سند و مدرکی دال بر مجرمیت من وجود ندارد، تنها ابزارشان همین است؛ اقرار زیر شکنجه».
نوید افکاری با بیان اینکه «من از ابتدای دستگیریام بیگناهیام را فریاد زدم»، تاکید کرد که بعد از مدتها شکنجه «آیا راهی جز تن دادن به اعتراف تحمیلشده داشتم. چه کسی میتواند ادعا کند که اگر جای من بود راضی به ادامه این شرایط میشد».
او در بخشی از سخنانش با تشریح انواع شکنجهها و تهدیدها اعمالشده از سوی دستگاههای امنیتی برای وادار کردنش به اعترافات اجباری، گفت که این اعترافات بعد از «هفتهها توی زیر زمین انفرادی بودن، بعد از ساعتها آویزان بودن به سقف اتاق شکنجه، بعد از ساعتها پلاستیک کشیدن به سرم و مرگ را با چشم دیدن» انجام شده است و «بعد از اینکه ستوان عباسی و زارع مویدی مثل نقل و نبات فحش ناموس بهم دادند و با لوله آهنی و باتوم ساعتها شکنجهام دادند و دستم را شکستند».
نوید افکاری در بخش دیگری از سخنانش در این فایل صوتی تاکید کرد که حتی براساس قانون فعلی «اقراری که در پی شکنجه و آزار جسمی و روحی گرفته شود هیچگونه اعتباری و وجاهت قانونی و شرعی ندارد».
او افزود که طی این دو سال بازداشت «جز قانونشکنی و ظلم و توهین و شکنجه و پروندهسازی و دروغ چیزی ندیدیم»، اما دیوان عالی کشور در حکم نوشته است که «ادعای شکنجه متهم نوید افکاری مدلل به دلیل قاطع نیست».
نوشته پیام مادر سه فرزند در بند حکومت ایران : اصلا نمیتوانم حکم پسرم را به زبان بیاورم اولین بار در رادیو پیام اسرائیل. پدیدار شد.
