روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز با انتشار عکسی از بهروز بوچانی، نویسنده کرد ایرانی، در صفحه اول خود، در مطلبی با عنوان «بهروز بوچانی فقط می‌خواهد آزاد باشد»، زندگی او را روایت کرده است.
نیویورک تایمز در این شماره با اشاره به فرار بوچانی از دست نیروهای سپاه پاسداران و زندگی او به مدت هفت سال، بدون هیچ تابعیتی، در جزیره مانوس نوشته است: «بوچانی یک مخالف حکومت ایران است، کسی که با قایق فرار کرده، یک بازداشتی، یک پناهجو.»
نیویورک تایمز در ادامه این بخش به فشارهای سیاسی علیه بوچانی پرداخته و شرایطی که منجر شد او از ایران فرار کند، به نقل از خود بوچانی توضیح داده است.
این روزنامه نوشته که بوچانی در تهران برای یک نشریه کردی می‌نوشت و زبان کردی آموزش می‌داد، این در حالی است که فرهنگ و هویت کردی از دید رهبران حکومت اسلامی به عنوان «یک تهدید» در نظر گرفته می‌شود.
نیویورک تایمز به نقل از بوچانی می‌نویسد: «ما فقط برای حفظ زبان زنده کردی کار می‌کردیم. وقتی شما می‌بینید که حکومت هویت شما را انکار می‌کند یا برای نابودی فرهنگ شما برنامه‌ریزی می‌کند، شما واکنش نشان می‌دهید».
این روزنامه بریتانیایی نوشته است: در سال ۲۰۱۳، نیروهای سپاه پاسداران با حمله به این نشریه کردی،تعدادی از همکاران بوچانی را بازداشت می‌کنند و او به زندگی مخفی روی می‌آورد: «آنان [نیروهای سپاه] مکالمات تلفنی مرا شنود می‌کردند، آنها همه چیز را درباره من می‌دانستند. فشار سنگینی بود».
تایمز در ادامه به زندگی بوچانی در اردوگاه پناهجویان در جزیره مانوس می‌پردازد و به «کار فوق‌العاده»اش یعنی نوشتن اولین کتابش با تلفن همراه اشاره می‌کند.
این روزنامه در ادامه نوشته است: بوچانی در ان زمان توانست با ارسال پیامک، کتابی را با عنوان «رفیقی نیست جز کوهستان» برای ترجمه به خارج از اردوگاه ارسال کند که در واقع خاطرات این پناهجو از دوران زندگی سخت خود در اردوگاه است.انتشار ترجمه انگلیسی این کتاب جایزه معتبری مختلفی را برای این پناهجو به دنبال داشت و موجب شهرت جهانی او شد.
به تازگی دولت نیوزیلند اعلام کرد درخواست پناهندگی بوچانی را پذیرفت.
بهروز بوچانی زادهٔ ۱ مرداد ۱۳۶۲ در استان ایلام روزنامه‌نگار و نویسنده کرد ایرانی است. شرح حال او با نام رفیقی نه مگر کوهستان که در اردوگاه پناهندگان مانوس نوشته که برنده جایزه‌های بسیاری شده است.
بهروز بوچانی به دنبال پیش آمدن مشکلاتی برای او به خاطر روزنامه‌نگاری در ایران ناچار به خروج از این کشور شد. پس از فرار از ایران به اندونزی رفت تا خود را به استرالیا برساند. او دو بار تلاش کرد با قایق از اندونزی به استرالیا برود. بار نخست، قایق غرق شد و ماهیگیران اندونزیایی نجاتش دادند. بار دوم نیروی دریایی سلطنتی استرالیا او و ٧۵ پناهجوی دیگر را دستگیر کرد و آنها را به بازداشتگاهی در جزیره مانوس فرستاد.
او دربارهٔ علت پناهجویی‌اش گفته: ایران را ترک کردم چون یک بی‌خدا هستم و ایران یک کشور دیکتاتوری مذهبی است. چون نمی‌خواستم عمر خودم را در زندان باشم از ایران به استرالیا آمدم اما آنها در هر صورت من را در این جزیره زندانی کردند.
نوشته نیویورک تایمز تصویر بهروز بوچانی، نویسنده کرد ایرانی را با عنوان “روایت یک فرار به قصد آزادی” بر روی جلد خود منتشر شد اولین بار در رادیو پیام اسرائیل. پدیدار شد.
