
پایگاه خبری «عرب نیوز» در گزارشی به سلسله انفجارها و آتشسوزیهای مشکوک در مراکز استراتژیک ایران اشاره کرده و به نقل از شماری از کارشناسان مینویسد احتمالاً اسرائیل پشت این اقدامات سایبری و خرابکارانه است و چون رژیم ایران مشروعیت خود را در داخل از دست داده است، احتمال یک واکنش تلافیجویانه شدید وجود دارد.
انفجارهایی در غرب تهران منجر به قطع برق شد. در یک مرکز تولید موشکهای بالستیک آتشسوزی روی داد. در یک کلینیک پزشکی در شمال تهران انفجار مرگبار تلفات جانی به همراه داشت و در یکی از مهمترین قطبهای حمل و نقل ایران سیل جاری شد.
درباره این حوادث ظاهراً جداگانه که عمدتاً در تأسیسات نظامی، اتمی و صنعتی رخ دادهاند، مقامات جمهوری اسلامی موضوع را یا لاپوشانی کرد و یا توضیح و اطلاعات دقیق در اختیار رسانهها و افکار عمومی قرار ندادند. اما درباره انفجار ۲ ژوئیه که در تأسیسات نطنز روی داد، رژیم ایران نهایتا مجبور شد اعلام کند که برنامه غنیسازی هستهای این کشور هدف اقدام خرابکارانه قرار گرفته است.
کارشناسان به «عرب نیوز» میگویند اقرار به خرابکارانه بودن انفجار در تأسیسات نطنز کل این رویدادها را زیر سؤال برده است. موضوع این است که سلسه حوادث ناگوار در یک مقطع زمانی شبیه یک کارزار هماهنگ عملیات سایبری و روانی به نظر میرسد. اما برای کارشناسان این موضوع اهمیت دارد که چنین کارزاری چقدر تاثیرگذار بوده و رژیم ایران چگونه پاسخ خواهد داد؟
اولی هاینونِن از مشاوران ارشد علوم و منع گسترش تسلیحاتی در «بنیاد دفاع از دموکراسیها» میگوید آشکار است کسی که مسئولیت خرابکاری در نطنز را به عهده دارد قصد ارسال یک پیام به رژیم ایران را داشته. او افزود «این حمله بدون اطلاع دقیق از طراحی و عملکرد کارگاهها امکانپذیر نیست». پس این پیام جدّی را در ارتباط با برنامههای اتمی و موشکی رژیم ایران میفرستد که عملیات و اهداف آنها قابل پنهان کردن نیست.
هاینونن همچنین احتمال میدهد این اقدامات ممکن است هنوز تمام نشده باشد و خرابکاری در کارگاه مونتاژ سانتریفیوژهای پیشرفته در تأسیسات نطنز تنها یک هشدار بوده است.
«عرب نیوز» در ادامه مینویسد بنا بر گزارشها پس از انفجار مهیب در روز جمعه ۱۰ ژوییه در حومهی غرب تهران در یک مرکز موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شبکه برق قطع شد. مقامات ایرانی این گزارش را رد کردند. اما یک انفجار مشکوک فقط سه روز قبل از آن، در تاریخ ۷ ژوئیه در کارخانهای در جنوب تهران [باقرشهر ورامین] گزارش شده بود. در حالی که هنوز تصویر کاملی از خسارات ناشی از انفجار در [تأسیسات] نطنز منتشر نشده اما ممکن است جاهطلبیهای اتمی حکومت ایران [تولید بمب اتمی] را تا دو سال به تعویق اندازد.
بر اساس توافق اتمی در ژوییه سال ۲۰۱۵ بین ایران و شش قدرت جهانی، قرار شد برنامه غنیسازی ایران فقط با کمی بیشتر از ۵ هزار سانتریفیوژ نسل اول IR-1 در نطنز امکانپذیر باشد. اما ایران در سال ۲۰۱۹ و یکسال پس از خروج دونالد ترامپ از توافق اتمی و آغاز تحریمهای اقتصادی اقدام به نصب سانتریفیوژهای پیشرفته در نطنز کرد. رژیم ایران بارها گفته مذاکره نخواهد کرد و به ساخت موشک که جنبه دفاعی دارد ادامه میدهد.
علی آلفونه از اعضای ارشد مؤسسه کشورهای عربی حوزه خلیج فارس در واشنگتن میگوید، «تفسیر حوادث اخیر در تأسیسات اتمی ایران بدون در نظر گرفتن آنها به عنوان اقدامات منسجم و پایدار خرابکارانه توسط بازیگران خارجی دشوار است».
او با اشاره به انفجار در تأسیسات نطنز و دیگر انفجارها و آتش سوزیها گفت: «الگویی وجود دارد که به سالها پیش و استفاده از حملات سایبری، خرابکاری و هدف قراردادن دانشمندان برای محدود کردن برنامه اتمی ایران بر میگردد».
آلفونه معتقد است که احتمالاً اسرائیل به عنوان دشمن قسمخوردهی رژیم ایران پشت حملات به تأسیسات اتمی و موشکی قرار دارد.
اما تئودور کاراسیک مشاور ارشد مؤسسه تحلیلی کشورهای خلیج فارس به «عرب نیوز» میگوید: «اسرائیل فقط یکی از دشمنان رژیم ایران است که میتواند در این اقدامات دست داشته باشد». ارزیابی کاراسیک در اینکه حمله به تأسیسات نطنز عملیات سایبری از سوی اسرائیل بوده با آلفونه مشترک است. با این حال او نیز مطرح میکند که «آیا همه حملات از سوی اسرائیل بوده؟ این پرسشی است که ما هنوز در مورد آن اطلاع نداریم و اینجا ماجرا جالب میشود».
کاراسیک اشاره میکند که رژیم ایران در داخل کشور نیز دشمنانی دارد از جمله گروههای بلوچ و اقلیتهای قومی دیگر که دشمنان خارجی رژیم آنها را تحریک میکنند و از آنها به عنوان ابزاری برای تضعیف جمهوری اسلامی استفاده میکنند. گروههای بلوچ در سالهای اخیر بارها با هدف ضربه زدن به پرسنل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و زیرساختهای آن دست به اقدام نظامی زدند.
کاراسیک در ادامه میگوید: «بطور کلی میتوان گفت که در حال حاضر کسی از تاکتیکهای مختلف- حملات سایبری خارجی یا خرابکاری داخلی- برای ضربه زدن به [رژیم] ایران استفاده میکند و این بخشی از یک الگوی بزرگتر است».
بخش عمده مباحث مربوط به سلسله حملات صورت گرفته حول جنگ سایبری است. کاراسیک میگوید جنگ سایبری اصلیترین اقدام از سوی آنهاییست که جمهوری اسلامی را هدف قرار دادهاند.
او توضیح میدهد: «در جنگ سایبری ایجاد یک انفجار یا متوقف کردن عملکرد یک سیستم بسیار پیچیده است. قطع برق یک خیابان یا یک کارخانه یک چیز است و ایجاد انفجار یک چیز دیگر. پیشرفته بودن تکنولوژی دلیل بر خرابکاری سایبری توسط اسرائیل است. اسرائیل مدتهاست از حملات سایبری به عنوان ابزاری برای هدف گرفتن زیرساختهای اتمی و نظامی رژیم ایران استفاده میکند. ویروس استاکسنت مشهورترین آنهاست که پنج سال برنامههای اتمی ایران را به تعویق انداخت».
عمده تحلیلگران بر این باورند که اسرائیل پشت حملات سایبری یا خرابکاریهای اخیر در ایران قرار دارد. اما پرسش این است که واکنش رژیم ایران چه خواهد بود؟
کاراسیک معتقد است رژیم «ایران صبور است و فرصتطلب اما این خطر وجود دارد که از کوره در برود و از آنجا که با فشار داخلی نیز روبروست و مشروعیت آن بین مردم از بین رفته ممکن است تنها راه برای اثبات قدرتش را در یک اقدام شدید ببیند».
یوسی مکلبرگ از اعضای ارشد مؤسسه «چتم هاوس» به عرب نیوز میگوید: «یکی از امتیازات جنگ سایبری و دیگر ابزارهای مخفی برای تضعیف جمهوری اسلامی ایران این است که امکان رد مسئولیت این عملیات و انکار آنها امکانپذیر است».
او در ادامه توضیح داده: «قطعاً اثبات اینکه چه کسی پشت این حملات بوده سخت است؛ بنابراین جمهوری اسلامی ایران را وادار نمیکند که برای حفظ مشروعیت خود واکنش فوری نشان دهد». او در ادامه هشدار میدهد: «وضعیت بسیار بیثبات است و خطر اشتباه محاسباتی بالاست و عامل خرابکاری ممکن است در مورد ظرفیت و آستانه تحمل طرف مقابل دچار اشتباه محاسباتی شود و این بازی خطرناک است».
هاینونن، مکلبرگ و کاراسیک معتقدند استراتژی استفاده شده علیه رژیم ایران جنبه روانی داشته و عامل آن یک قدرت خارجی است. اغلب تحلیلگران به اسرائیل مشکوک هستند و آن را پیامی برای جمهوری اسلامی ایران میدانند.
*منبع: عرب نیوز
*نویسنده: کریستوفر هملی- استوارت
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن
نوشته اقدامات خرابکارانه در تأسیسات اتمی ایران با چه واکنشی روبرو خواهد شد؟ اولین بار در رادیو پیام اسرائیل. پدیدار شد.
