قرار بود که در ستاد کل فرماندهی ارتش اسرائیل یک رکن جدید به نام “رکن عملیات راهبردی علیه رژیم ایران” برپا شود. ولی ژنرال آویو کوخاوی رئیس ستاد کل دستور داد که وظایف و ماموریت ها این رکن گسترش یابد و “رکن عملیات راهبری دایره سوم” نامیده شود که علاوه بر حکومت اسلامی ایران، همه کشورهای دیگری را نیز که با اسرائیل خصومت دارند، شامل گردد.
اکنون سالیان دراز است که مقامات سیاسی و نظامی اسرائیل، رژیم کنونی ایران را بزرگترین خطر موجودیتی برای اسرائیل تلقی می کردند، ولی ژنرال کوخاوی ترجیح می دهد که فعالیت های ستاد، همه حکومت های ستیزه جو علیه اسرائیل را شامل گردد.
قرار است “رکن برنامه ریزی” در ستاد کل، در روزهای آینده به دو بخش تقسیم گردد که یکی “رکن نوسازی ارتش” است که فرماندهی آن به سپهبد تومر بار سپرده می شود و بخش “عملیات راهبردی علیه دایره سوم” به فرماندهی سپهبد تُل کلمن سپرده می شود. این هر دو ژنرال، از فرماندهان پیشین در نیروی هوایی اسرائیل بوده اند و به درجه سرلشگری ارتقاء خواهند یافت که هم ردیف ژنرال در ارتش های دیگر است.
بخش دایره سوم وظیفه خواهد داشت که به برنامه ریزی در برابر رژیم ایران و همه کشورهای دیگری بپردازد که در ستیز با اسرائیل، در ردیف آن رژیم قرار دارند و یا خود را دشمن اسرائیل می دانند. از جمله شاخه های این رکن، بخش روابط خارجی و همچنین برنامه ریزی های راهبردی می باشد.
این تغییرات در چارچوب برنامه کلی ژنرال کوخاوی برای نوسازی کامل ارتش اسرائیل می باشد. این برنامه “شتاب بخشی” نامیده می شود و هدفش آن است که ارتش اسرائیل بر این شیوه قرار داشته باشد که جنگ های آینده را بتواند در کوتاه ترین مدت به انجام بکشاند. برای رسیدن به این هدف، اسرائیل باید با آغاز عملیات جنگی، بیشترین توان نظامی و تهاجمی خود را به کار گیرد و چنان ضربه ای به دشمن وارد سازد که در کوتاه ترین مدت احساس شکست کند.
اسرائیل در سال ۱۹۶۷ توانست در شش روز سه ارتش عمده عربی، یعنی نیروهای مسلح مصر، سوریه و اردن را از پای درآورد. ولی جنگ یوم کیپور، که شش سال پس از آن روی داد، بیش از سه هفته به درازا کشید. همچنین جنگ های اسرائیل علیه گروه چریکی حزب الله در لبنان و حماس در غزه، از یک ماه نیز فراتر رفت.
البته جنگ با گروه های چریکی که خود را در میان مردم پنهان کرده اند، با جنگ در برابر ارتش های منظم تفاوت اساسی دارد و آن این که ارتش مهاجم باید با احتیاط بسیار عمل کند که به جان غیرنظامیان کمترین آسیب وارد شود.
در نبرد علیه حزب الله و حماس، حتی تشخیص بین افراد چریک و مردمان غیرمسلح دشوار بود و ارتش اسرائیل باید بسیار آهسته و احتیاط آمیز پیش می رفت.
