دریادار عیسی حسینیبای ،از همرزمان دریادار حبیبالله سیاری، در مورد اظهارات اخیر سیاری در گفتگو با ایرنا و انتقاد او از سپاه که بخشهایی از آن از خروجی این خبرگزاری حذف شد، میگوید سیاری «حرفهای شجاعانه و درستی زدند که مورد تأیید همه واحد ماست».
او افزود: «حذف گفتههای جناب سیاری حذف واقعیتهاست؛ حذف این صحبتها تبعات بسیار منفی دارد؛ بسیاری از بچهها میپرسند که چرا حذف شد؟ این مسئله پنهان کردن، چیزی است که برای خیلیها عیان است؛ دلیلی ندارد جز اینکه برخی منافعی داشته باشند که این مسائل عیان نشود».
در یازدهم خرداد ماه سال جاری خبرگزاری جمهوری اسلامی “ایرنا” گزارشی ویدیویی خود را در گفتگو با دریادار حبیبالله سیاری، معاون هماهنگکنندۀ ارتش و فرماندۀ پیشین نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی پخش کرد که چند ساعت بعد، از خروجی وبسایت این خبرگزاری حذف شد. در این گفتگو، دریادار سیاری به نحو مستقیم و غیرمستقیم از سپاه و تبلیغات سپاه انتقاد کرده بود.
دریادار سیاری، دخالت سپاه و بسیج در سیاست و فعالیتهای اقتصادی را تلویحاً مورد انتقاد قرار داده و گفته بود که این دو رویکرد، دو آسیب بزرگ برای نیروهای نظامی یک کشور است.
دریادار حسینیبای میگوید: «حذف صحبتهای امیر سیاری بسیار ما را ناراحت کرد؛ صحبتهای ایشان جزئی از تاریخ واقعی جنگ است. نه من منافعی دارم و نه جناب سیاری؛ نه تکاوران و… نه ارتش؛ ارتش یکی از بازوهای اصلی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است.»
وی در مورد دریادار سیاری می گوید: «در اینجا بر خود لازم میبینم به عنوان یک تکاور، یک سرباز ایرانی، از همرزم گرانقدر امیر دریادار دکتر سیاری که شجاعانه در برابر دشمن جنگیدند، در همان خرمشهر جانفشانیها کردند، ترکش خوردند و رودههایشان بیرون ریخت طوری که ما فکر میکردیم که شهید میشود… ما باید از ایشان تشکر ویژهای داشته باشم. چراکه ایشان حرفهای شجاعانه و درستی زدند که مورد تایید همه ما و کسانی است که در آن روزها در آنجا حضور داشتند و جانبازی کردند. واحدی که خودش آنجا درگیر جنگ بوده است.
«زمان جنگ ما برابر دستورالعملهای فنی نظامی اصلاً اجازه نداشتیم یک دوربین همراه ببریم؛ چون اگر عکس یادگاری هم بگیرید، دشمن از سلاح تا محیط را میتواند شناسایی کند و حتی ناخواسته اطلاعاتی به دست دشمن برسد؛ به همین دلیل بردن دوربین برای ما اصلاً مقدور نبود و نمیشد کارهای تبلیغاتی که برخی کردند را ما هم انجام دهیم؛ اما خیلیها میآمدند که تنها عکس یادگاری بگیرند؛ ما اسیر میگرفتیم ولی آنها میآمدند و همراه اسرا راه میرفتند، عکسشان را میگرفتند و بعد هم جبهه را ترک میکردند».
