عباس موسوی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، در سخنان چاپلوسانه ای، علی خامنهای را “از دیپلماتهای برجسته دنیا و یک استراتژیست بی نظیر” خواند و ادعا کرد که “همه دنیا نسبت به این واقعیت اذعان دارد”.
گفته می شود که این تملق گویی سخنگوی وزارت خارجه ار ولی مطلقه فقیه، به دنبال مطالب گزنده ای باشد که در روزهای اخیر در رسانه های برون مرزی انتشار یافته و در آن ها گفته شده که خامنه ای به علت بالا رفتن سن، به تضعیف حافظه دچار شده و قدرت سخنوری خویش را نیز به تدریج از دست می دهد.
عباس موسوی در ادامه سخنانش گفت: همه این موضوع را قبول دارند که رهبر انقلاب فردی است که دنیا، مناسبات، قدرتها و نقاط ضعف کشورها و افراد را میشناسد و تصمیمگیری میکنند.
علی خامنهای با دارا بودن سیویک سال رهبری مستبدانه یکی از قدیمیترین رهبران حال حاضر در جهان است. اساس قدرت و ثروت موجود در ایران در اختیار اوست و رییسجمهوری که قانون اساسی او را نفر اول اجرایی در کشور میداند، بدون موافقت رهبر حتی قادر به پذیرش یک سند آموزشی از یونسکو “سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد” نیست.
در چنین وضعیتی که خامنهای قدرت و ثروت مطلق را در اختیار دارد، میتواند اجرای سیاستها و استراتژی خود را به مجموعه مدیریتی کشور تحمیل کند. فارغ از اینکه هزینه و نتیجه چنین سیاستهایی چیست، در اختیار داشتن قدرت به او امکان میدهد آنچه را که میخواهد به اولویت حکومت تبدیل کند.
در سی سال گذشته خامنهای چند اولویت و به بیان عباس موسوی “استراتژی” اصلی داشته که مهمترین آنها در سه بخش سیاسی شکل دادن یک گروه سیاسی وابسته به خود برای امور اجرایی، در بخش نظامی تقویت نهاد حامی و یافتن جایگزین برای کمبود ادوات نظامی و در بخش علمی دستیابی به چرخه سوخت اتمی بوده است.
خامنهای در شرایط ناپایداری، رهبری خود را آغاز کرد. به دلیل نداشتن عنوان مرجعیت ابتدا انتخاب او موقت بود و برخی از روحانیون مجلس خبرگان با شرط اینکه او را از نظر فقهی کمک خواهند کرد، به رهبری او رای دادند. خودش در جلسه خبرگان خطاب به اعضا گفته بود رهبری او به دلیل نداشتن مرجعیت یک رهبری “صوری” خواهد بود.
یک تحلیلگر امور ایران به نام یوحنا نجدی نیز در مقاله ای به تحلیل محتوای سخنان و پیام های علی خامنهای؛ پرداخت و از جمله نوشت: «علی خامنهای در سال گذشته، در کل، ۴۵۱ بار از “دشمن” یاد کرد. تنها در دو پیام در اول فروردین ماه سال ۱۳۹۸ علی خامنهای دقیقاً ۳۰ مرتبه از کلمه “دشمن” و مشتقات آن استفاده کرده است».
یوجنا نجدی نوشته است: با بررسی های انجام شده شماری از پرکاربردترین واژهها در بیانات علی خامنهای و همچنین کلیدیترین مفاهیمی که عمدتاً در مواضع رهبران سیاسی شنیده میشود،”دشمن” و مشتقات آن همچون “دشمنی” و “دشمنان” یکی از پرکاربردترین “واحدهای معنا”» برای رهبر جمهوری اسلامی است.
“آمریکا” یکی دیگر از کلماتی است که مرتب در بیانات علی خامنهای شنیده میشود به طوری که وی در سال گذشته ۴۲۴ بار از این کلمه و مشتقات آن همچون “آمریکایی” و “آمریکاییها” استفاده کرده است. وبا تندترین الفاظ و صفتها مثل”خباثت”، “شرارت”، “طاغوت”، “نوکر”، “زشت” و “اراذل” توصیف شده است. او حتی در این زمینه گاه صفتهای جدیدی نیز خلق میکند. از جمله در سخنرانی روز ۱۱ اردیبهشت ماه خود در جمع “معلمان و فرهنگیان”، از آمریکا، انگلیس و فرانسه با صفت “وحشیهای کراواتزدهی ادکلنزدهی ظاهرساز” یاد کرد.
خامنه ای در بکار گیری مفاهیم دارای بار معنایی مثبت در تمام پیامهای سال گذشته خود ۱۴ مرتبه از کلمه “صلح” یاد کرده است. این موضوع بهروشنی نشان میدهد که در ذهن او صلح و سیاستهای آشتیجویانه با جامعه جهانی اساساً جایگاهی ندارد.
