روز جاوید یکی از کهن‌ترین آیین‌هایی ایرانی است که پدران ما هر سال یک بار به نشان ارج نهادن به ایرانیایی که در راه آزادی و استقلال سرزمین آریایی خود جان باخته بودند برپا می‌نمودند و والاترین بزرگداشت و احترام را به جای آورده و نام جانباختگان را می‌بردند. روز جاوید از هخامنشیان بر جای مانده است، این آیین دیرین، از سال ۱۳۲۰ خورشیدی که شبانه کشور ایران از سوی ارتش شوروی و بریتانیا بمباران و اشغال شد، به فرمان اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در روز ۲۰ اسفند ماه برپا می‌شود. آرمان برگزاری این آیین، بزرگداشت روان پاک سربازان از خودگذشته در راه نگاهبانی از دیهیم شاهنشاهی ایران و استقلال و آبروی ملی است. در این روز بازماندگان این راد مردان و راد بانوان، کسانی که سرپرست خود را از دست داده‌اند و در این گیتی پر آشوب تنها مانده‌اند، گرد هم می‌آیند تا از آنان دلجویی شود. از ۲۲ بهمن ماه سال ۲۵۳۷ شاهنشاهی، که ایران از سوی تروریست‌های اسلامی و مزدوران شرق و غرب اشغال شد، آیین روز جاوید دیگر برگزار نشد. به جای آن، پیوسته هزاران تن از سران و بلندپایگان کشوری و لشکری و ایرانیان نژاده از سوی رژیم غیرقانونی اسلامی چیره شده بر کشور ایران تا به امروز تیرباران و یا به دار آویخته می‌شوند. یاد جانباختگان در راه میهن راه گرامی بداریم و هر سال در روز ۲۰ اسفند ماه روز جاوید را به یاد این بزرگ بانوان و مردان ایران، در سایه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی و نیاکانمان برگزار نماییم.شهنشاها بلند آوازه کردی نام ایران راکه گشتی چون پدر از مهر فرزند شهیدان راتوکردی شاد از تدبیر خود روح نیاکان راکه از غم وارهاندی جمله دل‌های پریشان رانوازش کردی از مهر خداوندی یتیمان رابدین آزادگی جاوید نامت باد در دوران
