روز چهارم نوامبر سال ١٩٨٩ میلادی صدها هزار تن از شهروندان آلمان شرقی در میدان آلکساندر برلین برای آزادی عقیده شروع به تظاهرات کردند. میدان آلکساندر در آن دوران مرکز قدرت جمهوری دموکراتیک آلمان، از اقمار بلوک شرق و تحت حاکمیت غیرمستقیم اتحاد جماهیر شوروی بود. پنج روز بعد، روز نهم نوامبر سال ١٩٨٩، معترضان با چکش و قلم شروع به شکافتن دیوار بتونی کردند که از ١٣ اوت ١٩۶١ تا آن روز برلین را تقسیم کرده و مهم ترین نماد جدائی آلمان به دو کشور مجزا بود. در این روز، دیوار برلین فروریخت و شهروندان آلمان شرقی توانستند برای اولین بار پس از ٢٨ سال، نزدیکان و دوستان جدا افتاده از خود را در برلن غربی در آغوش بگیرند.
