روز راهآهن ۲۳ مهر ماه – در روز ۲۳ مهر ماه ۱۳۰۶ اعلیحضرت رضا شاه پهلوی و والاحضرت ولیعهد در آیین پرشوری و با بودن هیات دولت، نمایندگان مجلس و شماری از بزرگان کشوری و لشکری نخستین کلنگ راه آهن سراسری را در جای گمرک تهران بر زمین زدند. جایی که ایستگاه راه آهن تهران در آنجا ساخته شد. در این زمان در شهر تهران ۲۰۰٬۰۰۰ تن زندگی میکردند.
دولت نخستوزیر رضا خان پهلوی و فرمانده کل قوا لایحه قانون انحصار قند و چای را به مجلس برد و در روز ۹ خرداد ماه ۱۳۰۴ قانون انحصار دولتی قند و شکر و چای به تصویب رسید. بر پایه این قانون: خرید و فروش و صدور کلیه چای و قند و شکر و هر چه از قند و شکر ساخته میشود که وارد خاک ایران میشود منحصر به دولت است و به هیچ کس و به هیچ دولت و به هیچ شرکتی اعم از داخله و خارجه قابل انتقال نیست. با درآمد دولت از دریافت مالیات قند و شکر و چای، کشیدن راه آهن سراسری ایران سرمایه گذاری شد. با این قانون سنت کهن قاجاری که از بیگانگان وام گرفته شود، شکسته شد. هم چنین سنت قاجاری که امتیاز به بیگانه بدهد تا پروژهای سرمایهگذاری شود نیز به پایان رسید. پروژه کشیدن راهآهن نخستین پروژهای بود که ایرانیان، آن را با پول خود و با تصویب قانون پروانه ساختن خطهای راه آهن اصلی و مهم کشور به انجام رساندند.
با اراده آهنین اعلیحضرت همایون رضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران و پدر ایران نوین راهآهن سراسری ایران از جنوب تا شمال ایران کشیده شد. این راه دشوار با هزینهای نزدیک به سه میلیارد ریال با سرمایه و دست ایرانی ساخته و پرداخته شد و بانگ لکوموتیوهایی که دشتها و کوهها و جلگهها و درهها را درنوردید، پیام دریای مازندران را به خلیج فارس رساند، این بانگ گوش جان ایران پرستان را به نوازش درآورد و این راهآهن، بندر شاهپور در کناره خلیج فارس را به بندر شاه در کناره دریای مازندران پیوند داد. در روز ۲۳ مهرماه ۱۳۰۶ نخستین کلنگ ساختمان راهآهن سراسری در تهران جایی که ایستگاه راهآهن تهران ساخته شد، برزمین زده شد و از همان زمان ساختمان راهآهن از سه سوی، شمال، جنوب و مرکز آغاز گردید. راهآهن سراسری در ۲۷ امرداد ماه ۱۳۱۷ به پایان رسید و دو خط شمال و جنوب به یکدیگر پیوستند. راهآهن سراسری در روز سوم شهریورماه ۱۳۱۷ در آیین ویژهای به دست رضا شاه بزرگ گشوده شد و بهرهبرداری از آن آغاز گردید. راهآهن سراسری ایران یکی از شاهکارهای بزرگ صنایع و ساختمانی میباشد و درازای آن بیش از ۱۳۹۴ کیلومتر است. بیش از ۲۵۱ پل بزرگ و ۴۰۰۰ پل کوچکتر و ۲۴۵ تونل و ۹۰ ساختمان ایستگاه راهآهن در راستای راهآهن بنا گردید که همه آنها بسیار زیبا و باشکوه میباشد. بیش از ۵۵٬۰۰۰ کارگر، راهآهن سراسری ایران را ساختند. بیش از ۲۰ میلیون متر مکعب خاک جا به جا شد و بیش از ۴۰۰۰ دینامیت ترکانده شد. بیش از ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ متر مکعب سنگهای طبیعی و سنگهای ساختمانی و بیش از ۵۰۰ تن سیمان بکار برده شد. ۴۶ ایستگاه راهآهن که دارای چندین ساختمان بودند، با سالن مسافران، تعمیرگاه برای لکوموتیو و واگنها، تانکهای آب برای لکوموتیو و دستگاههای مولد الکتریسیته برای روشنایی ساخته شدند.