تلگراف ضیاءالدوله به وزارت داخله درباره به توپ بستن تبریز از سوی لشکر پنجم ایروان روسیه ۴ دی ۱۲۹۰
روز چهارم پس از اینکه از طرف ایالت اعلان آرامی داده شد و بعضی از دکاکین را بازکرده بودند و عبور و مرور می‌شد غفلتا یک ساعت به غروب مانده قشون تازه که وارد می‌شد از طرف آجی شروع به شلیک توپ نموده مردم به وحشت غریبی افتاده با کارگزار فورا رفتیم قونسولخانه روس جواب گفت چون راه‌ها مسدود است اطلاع ندارم چه اوضاعیست از این بیان معلوم شد که قشون در شهر اقدامات خواهد کرد و ضمنا اظهار داشت که ما مجبوریم که بعضی اشخاص را دستگیر کنیم یا خودتان بگیرید به رییس اردو تسلیم کنید هر چه اصرار کردیم که چند روز مهلت بدهد قبول نکرد از این اقدام یقین کردیم که فردا در شهر خونریزی عظیم می‌شود زیرا مردمی که آن همه کشته داده‌اند و از قشون صاحب‌منصب و سالدات کشته‌اند قشون که در شهر ببینند برای دفاع زن و بچه حاضر جنگ می‌شوند و از طرفی گرفتن آن اشخاص برای بنده غیرممکن بود بگیرم و تسلیم کنم لاعلاج به قونسولخانه انگلیس پناهنده شدم.
امروز جمعیت کثیری آمدند به ایالت که ما انجمن نمی‌خواهیم بنده را از اطاق بیرون کشیده ببرند که بروند به باسمنج صمد خان را بیاورند با هزار زحمت از توی جمعیت فرار کردم از ایالت رفتند و در و بیرق انجمن را شکسته اسبابش را بردند می‌خواستند وکلا را بکشند فرار کردند.
